هبوط

مرا کسی نساخت٬ خدا ساخت. نه آنچنان که «کسی میخواست»٬ که من کسی نداشتم. کسم خدا بود٬ کس بی کسان.

هبوط

مرا کسی نساخت٬ خدا ساخت. نه آنچنان که «کسی میخواست»٬ که من کسی نداشتم. کسم خدا بود٬ کس بی کسان.

گره گشا

 

 

خبر ز درد من و دل، به آشنا بدهید  

که من مریض فراقم،به من دوا بدهید 

 

فروغ خانه من یار دل نواز، برفت 

 

شما به کلبه احزان من صفا بدهید 

 

چو من کسی نبود مستحق جرعه وصل 

 

به این حقیر،از آن جرعه از وفا بدهید 

 

........ 

 

............. 

گره فتاده به کارم،کجاست راه نجات؟ 

 

نشان ز کوی حبیب گره گشا بدهید...............  

                                          

محمدمهین خاکی پنج‌شنبه 27 مرداد 1390 ساعت 11:13 ب.ظ
9 نظر