هبوط

مرا کسی نساخت٬ خدا ساخت. نه آنچنان که «کسی میخواست»٬ که من کسی نداشتم. کسم خدا بود٬ کس بی کسان.

هبوط

مرا کسی نساخت٬ خدا ساخت. نه آنچنان که «کسی میخواست»٬ که من کسی نداشتم. کسم خدا بود٬ کس بی کسان.

دوباره آدمک...




.........

خوابیدی بدون لالایی و قصه...

بگیر آسوده بخواب بی درد و غصه...

دیگه کابوس زمستون نمی بینی...

توی خواب گلهای حسرت نمی چینی...


                                                           دیگه خورشید چهره تو نمیسوزونه...

                                                           جای سیلی های باد روش نمی مونه...

                                                           دیگه بیدار نمیشی با نگرونی...

                                                           یا با تردید که بری یا که بمونی...



رفتی و آدمکا رو جا گذاشتی...

قانون جنگل و زیر پا گذاشتی...

اینجا فهرن سینه ها با مهربونی...

تو تو جنگل نمیتونستی بمونی...


                                                           دلتو بردی با خود به جای دیگه...

                                                           اونجا که خدا برات لالایی میگه...

                                                           میدونم میبینمت یه روز دوباره...

                                                           توی دنیایی که آدمک نداره...........



تقدیم به رفتگان با سعادت، که با افتخار ما را ترک کردند و این روزهای تیره و تار و

مایوس کننده را ندیدند... روحشان شاد.






 

نظرات 3 + ارسال نظر
سهبا سه‌شنبه 13 فروردین 1392 ساعت 07:53 ب.ظ

سلام برادر بزرگوارم . باز هم آرزو می کنم سال جدید , سال خبرهای شادی آور برای شما و همرزمانتان باشد . سلامت باشید و برقرار .

سلام:
ممنونم که همیشه دعا میکنید..
امید ما به خداست...
خدا به شما هم شادی عطا بفرماید.انشااله.

رند69 چهارشنبه 21 فروردین 1392 ساعت 12:07 ب.ظ http://rende69.persianblog.ir

مادری که لایق پرستش است...
برای ترویج فرهنگ شعائر حسینی بروزم
یاعلی

مجید ترکابادی پنج‌شنبه 9 خرداد 1392 ساعت 01:25 ب.ظ http://vez-vez.mihanblog.com/

هی دست می‌رود به کمرها یکی یکی
وقتی که می‌رسند خبرها یکی یکی

خم گشته است قد پدرها دوتا دوتا
وقتی که می‌رسند پسرها یکی یکی

باب نیاز باب شهادت درِ بهشت
روی تو باز شد همه درها یکی یکی

سردار بی‌سر آمده‌ای تا که خم شوند
از روی دارها همه سرها یکی یکی

رفتی که وا شوند پس از تو به چشم ما
مشتِ پُر قضا و قدرها یکی یکی

رفتی که بین مردم دنیا عوض شود
درباره‌ی بهشت نظرها یکی یکی

در آسمان دهیم به هم ما نشانشان
آنان که گم شدند سحرها یکی یکی

آنان که تا سحر به تماشای یادشان
قد راست می‌کنند پدرها یکی یکی

از مهدی رحیمی

.... سکوت ! برای بزرگداشت همه چیزی که گفتی....

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد