مرا کسی نساخت٬ خدا ساخت. نه آنچنان که «کسی میخواست»٬ که من کسی نداشتم. کسم خدا بود٬ کس بی کسان.
درباره من
و همیشه اینطور نیست که تو بخواهی و بتوانی٬ بایستی بخواهی و بخواهی که بتوانی و برای توانستن بایستی دانش بکارگیری امکانات را داشته باشی و این کار سختی نیست؛ چرا که همه امکانات در اطراف من و تو هست. فقط باید آنها را شناخت و از آنها در راه توانستن بهره برد.
من نیز علیرغم شرایط نسبتا سختی که دارم تا حد بسیار اندک توانسته ام از امکانات برای رسیدن به آنچه که خواسته ام بهره ببرم و این را مدیون دیدن روند زندگی موجودات در طبیعت و یاری خواستن از نیروی لایزال الهی هستم.
محمد
ادامه...
قصه که به سر می رسد , رنج دل , جان را ذره ذره می کاهد ... این را آن دخترک سه ساله گواه است ...
سلام برادر بزرگوارم .
سلام آینه شیدایی:
احوال شما ؟
مزین کردید...:
قصه ما بسر رسید
آب به اصغر نرسید...
خدا کند قصه هیچ کس به «سر»نرسد ...
وگرنه باز هم زینب می ماند یک دنیا بی کسی....
هیچ چیزی برای گفتن ندارم......