آب طلب نکرده . . .

 

از باغ می برند چراغانی ات کنند 

تا کاج جشن های زمستانی ات کنند 

یوسف! به این رها شدن از چاه دل مبند 

این بار می برند که زندانی ات کنند 

آب طلب نکرده همیشه مراد نیست 

گاهی بهانه ایست که قربانی ات کنند* 

*فاضل نظری